61 - A. Strindberg - Ojciec 1991.ogm

Hamlet: Słowa, słowa, słowa. William Szekspir (właść. William Shakespeare, 1564 - 1616)
Dobra dziewczyna robi apetyt siedmiu chłopcom. Armeńskie
Hardemu się zda, iż mu nikt nie rówien. Mikołaj Rej
Aby zerwać z nawykiem, wyrób sobie inny, który go wymaże. Mark Twain (1835-1910)
De similibus idem est iudicium - w podobnych sprawach powinno zapadać takie samo rozstrzygnięcie.

61 - A. Strindberg - Ojciec 1991.ogm

61 - A. Strindberg - Ojciec 1991.ogm Rozmiar 0,78 GB

Napisany w 1887 r. dramat należy, obok "Panny Julii", do najbardziej znanych sztuk z nurtu naturalistycznego. W "Ojcu" akcent dramatyczny pada na obsesyjną walkę płci - mężczyzna i kobieta stają naprzeciw siebie jako wrogowie, przy czym on, zdaniem Strindberga, ma w tym starciu znacznie mniejsze szanse. Wyniszczający osobowość mężczyzny związek z kobietą czy też wątek "nie swoich" dzieci - to problemy znane autorowi z autopsji. Trzy burzliwe, nieudane małżeństwa, w tym pierwsze z popularną aktorką Siri von Essen, która dała mu troje dzieci z poprzednich związków - przyniosły szwedzkiemu dramatopisarzowi aż nadto wiele doświadczeń. W dziesiątym roku swego małżeństwa z Siri (wtedy właśnie powstał "Ojciec"), w jednym z listów napisał: "Czuję, jak gdybym szedł we śnie, jak gdyby fantazja i życie splotły się w jedno. Nie wiem, czy "Ojciec" jest tworem wybraźni, czy też to moje życie, ale przeczuwam, że w najbliższej przyszłości, w określonym momencie stanie się to dla mnie jasne i wówczas popadnę w szaleństwo i udręki sumienia, albo popełnię samobójstwo".
"Ojciec" to z pozoru typowy dramat rodzinny. Rotmistrz Adolf, z zamiłowania przyrodnik i naukowiec, pragnie dać swojej ukochanej córce solidne wykształcenie. Chce, by uczyła się fizyki, chemii, geometrii. Zamierza wysłać Bertę do dobrej, nowoczesnej szkoły z internatem. Tym planom sprzeciwia się jego żona. Uważa, że dziewczynie w zupełności wystarczą umiejętności praktyczne, skoro i tak jej życie będzie upływało pomiędzy salonem a kuchnią. Gdy inne sposoby odwodzenia męża od realizacji jego planów zawodzą, żona zasiewa w jego sercu ziarenko niepokoju, czy naprawdę jest ojcem Berty, wszak żaden mężczyzna nie może być pewien swego ojcostwa. Bezwzględna, wyrachowana Laura utrzymuje Adolfa w stanie dręczącego niepokoju, doprowadzając go do granic obłędu. Tragiczny finał, odsłaniający najgłębsze, mroczne pokłady duszy, jest jedną z najbardziej posępnych i przejmujących scen w całej twórczości Strindberga.

Autor: August Strindberg
Przekład: Zygmunt Łanowski
Reżyseria: Jan Maciejowski

Obsada: Tadeusz Łomnicki (Rotmistrz), Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Laura), Ewa Gawryluk (Berta), Marek Bargiełowski (Doktor Ostermark), Jan Peszek (Pastor), Halina Drohocka (Margret), Krzysztof Globisz (Nojd), Maciej Jackowski (Svard), Halina Dobrowolska (Głos), Halina Chmielarz (Kucharka)

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

grolux.keep.pl